Rynek pracy w Polsce dynamicznie się zmienia. Coraz więcej specjalistów decyduje się na współpracę w modelu B2B, zakładając jednoosobową działalność gospodarczą i świadcząc usługi na rzecz spółek. Konkurencja o najlepszych ekspertów sprawia, że przedsiębiorstwa – podobnie jak w przypadku pracowników etatowych – oferują im szeroką gamę benefitów pozapłacowych.
Powstaje jednak pytanie: czy wydatki na takie świadczenia spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
Kwestia ta była przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS). Organ podatkowy potwierdził w niej, że określone wydatki na benefity dla samozatrudnionych mogą być uznane za koszty podatkowe spółki.
Kiedy wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu?
Podstawą do kwalifikacji wydatków jako kosztów podatkowych jest art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).
Zgodnie z nim:
„kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.”
W praktyce oznacza to, że wydatek może być kosztem podatkowym, jeśli został rzeczywiście poniesiony przez spółkę, ma związek z jej działalnością gospodarczą i służy uzyskaniu lub zabezpieczeniu przychodów. Dodatkowo nie może znajdować się w katalogu wyłączeń, takich jak koszty reprezentacji.
Jakie benefity oferowała spółka?
W interpretacji opisano szeroki katalog świadczeń pozapłacowych kierowanych do kontraktorów B2B. Spółka finansowała m.in.:
- pakiety prywatnej opieki medycznej,
- karty sportowe umożliwiające korzystanie z obiektów fitness, basenów czy zajęć grupowych,
- kursy i szkolenia specjalistyczne, podnoszące kwalifikacje wymagane w projektach,
- kursy językowe, wspierające współpracę z klientami zagranicznymi.
Jednocześnie rozważano rozszerzenie oferty o dodatkowe świadczenia, takie jak ubezpieczenia, karty przedpłacone, bony turystyczne czy dostęp do platform edukacyjnych.
Co istotne, kontraktorzy mieli dowolność w wyborze benefitów, a koszty były współdzielone – częściowo pokrywała spółka, a częściowo zleceniobiorca poprzez potrącenie z wynagrodzenia. Dzięki temu świadczenia te pełniły funkcję motywacyjną i stanowiły realny element oferty współpracy.
Argumentacja spółki – związek z przychodami
Spółka wskazała, że wydatki na benefity nie mają charakteru reprezentacji ani działań wizerunkowych. Ich celem jest pozyskanie i utrzymanie specjalistów, którzy oczekują takich świadczeń w ramach współpracy. Brak oferty benefitowej mógłby wprost ograniczyć możliwość realizacji projektów i tym samym wpływać na osiągane przychody.
W opinii spółki benefity stanowią niepieniężny dodatek, niezależny od wynagrodzenia określonego w umowie o współpracy. Kontraktorzy mogą dobrowolnie z nich korzystać, a koszty są współdzielone – częściowo finansowane przez spółkę, a częściowo potrącane z wynagrodzenia kontraktora. Każdy zleceniobiorca otrzymuje informację o wartości świadczeń i rozlicza je we własnym zakresie zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi.
Tym samym wydatki ponoszone przez spółkę mają charakter definitywny i pozostają w bezpośrednim związku z uzyskiwaniem oraz zabezpieczeniem przychodów.
Znaczenie interpretacji dla spółek
Stanowisko DKIS ma istotne znaczenie dla przedsiębiorstw współpracujących z samozatrudnionymi w modelu B2B. Potwierdzono, że wydatki na benefity pozapłacowe mogą być ujmowane w kosztach uzyskania przychodów, o ile spełniają ogólne kryteria z art. 15 ustawy o CIT.
Dzięki temu spółki zyskują:
- większą pewność podatkową przy rozliczaniu wydatków na świadczenia dla kontraktorów,
- możliwość budowania konkurencyjnej oferty współpracy, bez ryzyka, że poniesione koszty zostaną zakwestionowane,
- narzędzie retencyjne – benefity stają się realnym czynnikiem utrzymania specjalistów, co ogranicza rotację i sprzyja ciągłości projektów.
Interpretacja podkreśla również, że świadczenia takie jak opieka medyczna, karty sportowe czy kursy językowe nie stanowią wydatków reprezentacyjnych, lecz element konieczny do prowadzenia działalności i realizacji przychodów. To ważny sygnał dla firm, które chcą rozszerzać pakiet benefitów również na współpracowników B2B.
Interpretacja z 23 maja 2025 r. stanowi ważne potwierdzenie, że wydatki na benefity dla kontraktorów B2B mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Organy podatkowe uznały, że tego typu świadczenia – pod warunkiem spełnienia ogólnych kryteriów z art. 15 ustawy o CIT – są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem oraz zabezpieczaniem źródła przychodów, a nie z kreowaniem wizerunku spółki.
Dla firm oznacza to większą pewność rozliczeń i możliwość swobodniejszego kształtowania polityki benefitowej. Kluczowe jest jednak właściwe dokumentowanie wydatków i wykazywanie ich związku z działalnością gospodarczą.
W getsix® wspieramy firmy w prawidłowym rozliczaniu kosztów podatkowych, także w zakresie benefitów dla kontraktorów B2B. Pomagamy zadbać o zgodność z przepisami i bezpieczeństwo podatkowe przy wdrażaniu takich świadczeń.
